Γλυπτική και Φυσική

Γλυπτική είναι η τέχνη της τρισδιάστατης αναπαράστασης μέσα στο χώρο και η τέχνη του ανάγλυφου με τη χρησιμοποίηση κάποιου  υλικού. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι διάφορα: σκληρά, όπως η πέτρα, το μάρμαρο, τα μέταλλα ή το ξύλο, ή και πιο μαλακά, όπως ο πηλός ή διάφορα πλαστικά. 

Ποια  έργα γλυπτικής εμπνεύστηκαν από τομείς της φυσικής;

Τα χρωματιστά φώτα νέον αποτέλεσαν έμπνευση για τις γλυπτές δημιουργίες των δύο σπουδαίων Ελλήνων εικαστικών με διεθνή ακτινοβολία, του Στηβ (Στυλιανός) Αντωνάκος / Stephen Antonakos (1926 - 2013) και της Χρύσας Βαρδέα /  Chryssa (1933 - 2013). Και οι δυο  έζησαν και εργάστηκαν για πολλά χρόνια στην Ν. Υόρκη.

 

Το Νέον ( Ne) είναι το δεύτερο λαμπρότερο ευγενές αέριο. Όταν χρησιμοποιηθεί σε σωλήνες εκκένωσης αερίων, το νέον δίνει πορτοκαρέρυθρο φθορισμό που αξιοποιείται στους λαμπτήρες και τις επιγραφές νέον.

 

"Neon for La Jolla" ,1984, Stephen Antonakos

" Διπλωμένες επαναλαμβανόμενες φόρμες", (1990 - 1995), Chryssa, 

Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.

"Κουτί νέον" , πριν το 1980, νέον και πλεξιγκλάς, Chryssa, Εθνική Πινακοθήκη.

"Ακάματος δουλευτής των μαγνητικών πεδίων" θεωρείται ο διεθνούς φήμης γλύπτης Παναγιώτης Βασιλάκης, γνωστός ως ΤΑΚΙS (1925 - 2019). Ο Τάκις είναι πρωτοπόρος της κινητικής τέχνης και προσέγγισε με εξαιρετικό τρόπο τη διεπιστημονικότητα στην τέχνη. Θεωρείται ο γλύπτης του μαγνητισμού, του φωτός και του ήχου (έννοιες της φυσικής)

Με τα έργα του "Σινιάλα" ερεύνησε τις ιδιότητες των μαγνητικών πεδίων.

" Φωτεινά  σινιάλα" , 1985, ύψος 2,5 - 3 μέτρα, ιδιωτική συλλογή.

Μεταλλικές βέργες που ταλαντεύονται συνεχώς, δημιουργούν συντονισμένους και τυχαίους ήχους.

Το 1986 ιδρύθηκε στους πρόποδες της Πάρνηθας, το Κέντρο Ερευνών για την Τέχνη και τις Επιστήμες (Κ.Ε.Τ.Ε.) που  επίσημα εγκαινιάστηκε το 1993. "Δεν υπάρχει κανένας επισκέπτης στο Κ.Ε.Τ.Ε., που να μην αισθάνθηκε αυτή τη μαγνητική ηρεμία που έδωσε ο χώρος στο κορμί του", τονίζει ο ίδιος ο καλλιτέχνης.

Οι χώροι του Κ.Ε.Τ.Ε κοσμούνται από χαρακτηριστικά έργα όλων των περιόδων της καλλιτεχνικής του πορείας.

Υπαίθριο γλυπτό στο CERN:  "Wandering the immeasurable" / Περιπλάνηση στο ανυπολόγιστο, του Καναδού γλύπτη Gayle Hermick.

Είναι ένα εντυπωσιακό γλυπτό 15 τόνων από ανοξείδωτο ατσάλι, που βρίσκεται στο περίβολο χώρο της Σφαίρας της Επιστήμης και της Καινοτομίας, στις εγκαταστάσεις του CERN στα περίχωρα της Γενεύης στην Ελβετία. Το έργο, ύψους 7,09 m και πλάτους 10,33 m, περιλαμβάνει δυο κορδέλες που κάμπτονται αφηγούμενες την ιστορία της φυσικής επιστήμης, σαν να περιμένουν την επόμενη ανακάλυψη. Πάνω τους χαράχτηκαν με λέιζερ, οι μεγάλες επιστημονικές ανακαλύψεις στο πέρασμα του χρόνου, από τη σφηνοειδή γραφή των Μεσοποτάμιων μέχρι τη μαθηματική διατύπωση του μποζονίου Higgs.

Στην εξωτερική όψη βρίσκονται χαραγμένες οι επιστημονικές πληροφορίες (φυσικοί επιστήμονες και επιτεύγματα).

Στην εσωτερική όψη  αναγράφονται τα μαθηματικά της φυσικής, μαθηματικοί τύποι, εξισώσεις, γεωμετρικά σχήματα μεταξύ των οποίων και το Πυθαγόρειο Θεώρημα, σύμβολα, τιμές φυσικών σταθερών ακόμα και τα διαγράμματα Feymann.

 

Πηγές εικόνων:

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Edelgase_in_Entladungsroehren.jpg

https://www.stephenantonakos.com/images/neon-for-la-jolla/

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:CHRYSSA_1995.005CN.0891_derivedA5.jpg

https://www.nationalgallery.gr/en/painting-permanent-exhibition/painting/after-the-war/art-and-technology/multiple-8-12-en.html

http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL106/282/2021,6898/

https://takisfoundation.org/el/category/erga/siniala/

https://www.flickr.com/