Ο Isaak Newton
(1642 - 1727), στο διάσημο έργο του "Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica" / Μαθηματικές Αρχές Φυσικής
Φιλοσοφίας, που δημοσιεύτηκε το 1687, δίνει στην αρχή ένα ορισμό της
έννοιας του χρόνου:
" Ο απόλυτος, ο αληθινός και μαθηματικός χρόνος από μόνος τον και από τη φύση του πάντα ρέει ομοιόμορφα, χωρίς σχέση με οτιδήποτε εξωτερικό και με ένα άλλο όνομα αποκαλείται "διάρκεια". Σχετικός, φαινομενικός και κοινός χρόνος είναι το αισθητό και εξωτερικό μέτρο της διάρκειας μέσα από την κίνηση, ο οποίος συνήθως χρησιμοποιείται αντί του αληθινού χρόνου: όπως μια ώρα ένας μήνας, ένα έτος...
Οι πολύμορφες διαδικασίες που μπορούν να διαδραματίζονται στο σύμπαν δεν επηρεάζουν την αδιάκοπη ροή του χρόνου και άρα ο παραπάνω ορισμός ολοκληρώνεται από το Νεύτωνα ως εξής:
"Όλες οι κινήσεις μπορούν να επιταχυνθούν ή να επιβραδυνθούν αλλά ο χρόνος ή, ισοδύναμα, η διαδικασία τον απόλυτου χρόνου, δεν αλλάζει. H διάρκεια ή η διατήρηση της ύπαρξης των πραγμάτων παραμένει η ίδια, είτε οι κινήσεις είναι γρήγορες ή είναι αργές, είτε δεν υπάρχουν καθόλου..."
Ο απόλυτος χρόνος του Νεύτωνα διείσδυσε στις μαθηματικές του εξισώσεις ως εργαλείο προς χρήση, αλλά δεν εξηγεί τη "φύση" του χρόνου. Ο Νεύτωνας όμως, ως φιλόσοφος, ισχυριζόταν ότι το ποτάμι του χρόνου κινείται ομοιόμορφα και μπορεί να έχει μόνο μια κατεύθυνση από το παρελθόν προς το μέλλον. Οι στιγμές του απόλυτου χρόνου διαδέχονται η μια την άλλη ανεξάρτητα από τα γεγονότα έτσι ώστε να σχηματίζουν μια συνεχή σειρά.
" Ο απόλυτος, ο αληθινός και μαθηματικός χρόνος από μόνος τον και από τη φύση του πάντα ρέει ομοιόμορφα, χωρίς σχέση με οτιδήποτε εξωτερικό και με ένα άλλο όνομα αποκαλείται "διάρκεια". Σχετικός, φαινομενικός και κοινός χρόνος είναι το αισθητό και εξωτερικό μέτρο της διάρκειας μέσα από την κίνηση, ο οποίος συνήθως χρησιμοποιείται αντί του αληθινού χρόνου: όπως μια ώρα ένας μήνας, ένα έτος...
Οι πολύμορφες διαδικασίες που μπορούν να διαδραματίζονται στο σύμπαν δεν επηρεάζουν την αδιάκοπη ροή του χρόνου και άρα ο παραπάνω ορισμός ολοκληρώνεται από το Νεύτωνα ως εξής:
"Όλες οι κινήσεις μπορούν να επιταχυνθούν ή να επιβραδυνθούν αλλά ο χρόνος ή, ισοδύναμα, η διαδικασία τον απόλυτου χρόνου, δεν αλλάζει. H διάρκεια ή η διατήρηση της ύπαρξης των πραγμάτων παραμένει η ίδια, είτε οι κινήσεις είναι γρήγορες ή είναι αργές, είτε δεν υπάρχουν καθόλου..."
Ο απόλυτος χρόνος του Νεύτωνα διείσδυσε στις μαθηματικές του εξισώσεις ως εργαλείο προς χρήση, αλλά δεν εξηγεί τη "φύση" του χρόνου. Ο Νεύτωνας όμως, ως φιλόσοφος, ισχυριζόταν ότι το ποτάμι του χρόνου κινείται ομοιόμορφα και μπορεί να έχει μόνο μια κατεύθυνση από το παρελθόν προς το μέλλον. Οι στιγμές του απόλυτου χρόνου διαδέχονται η μια την άλλη ανεξάρτητα από τα γεγονότα έτσι ώστε να σχηματίζουν μια συνεχή σειρά.