Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2020

Nobel Φυσικών Επιστημών 2020

 6 Οκτωβρίου 2020

Νόμπελ Φυσικής 2020: Τα σκοτεινά μυστήρια του γαλαξία μας ανέδειξαν τους τρεις νικητές.


Οι
Roger Penrose, Andrea Ghez και Reinhard Genzel, είναι οι τρεις επιστήμονες που βραβεύθηκαν με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής 2020 για τις αποκαλυπτικές έρευνές τους πάνω στα σκοτεινά μυστήρια του Σύμπαντος.

Στην ανακοίνωση του Ιδρύματος Νόμπελ, αναφέρεται μεταξύ άλλων: Οι τρεις νικητές μοιράζονται το φετινό Νόμπελ Φυσικής για τις ανακαλύψεις τους σχετικά με "ένα από τα πιο εξωτικά φαινόμενα στο σύμπαν, τη μαύρη τρύπα".

Μια μαύρη τρύπα είναι ένα σημείο του χωροχρόνου στο οποίο οι βαρυτικές δυνάμεις είναι τόσο μεγάλες, ώστε τίποτα δεν μπορεί να δραπετεύσει ούτε ακόμα και το φως.




Η υπερμεγέθης μαύρη τρύπα που βρίσκεται στον πυρήνα του γαλαξία Μ87, η πρώτη που απεικονίστηκε άμεσα. Εκτιμάται ότι η μάζα της είναι δισεκατομμύρια φορές της μάζας του Ήλιου.

Πηγή:

https://el.wikipedia.org/wiki





Ο Βρετανός  μαθηματικός Roger Penrose (1931-   ), από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, βραβεύεται ια την ανακάλυψη ότι ο σχηματισμός μαύρων οπών αποτελεί μια ισχυρή πρόβλεψη της γενικής θεωρίας της σχετικότητας". 


Εφηύρε ευφυέστατες μαθηματικές μεθόδους για να εξερευνήσει τη γενική θεωρία της σχετικότητας και απέδειξε το 1975  ότι οι μαύρες τρύπες πράγματι υπάρχουν, είναι εκείνα τα τέρατα στον χρόνο και στον χώρο που συλλαμβάνουν ότι εισέρχεται σε αυτά, ακόμα και το φως.




Το βραβείο μοιράζεται εξ ημισείας με τους επιστήμονες:

  •  Reinhard Genzel (1952- ). Γερμανός Αστροφυσικός συν-διευθυντής του Max Planck Institute for Extraterrestrial Physics, καθηγητής στο LMU και ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϋ.

  • Andrea Ghez (1965- ). Αμερικανίδα Αστρονόμος, καθηγήτρια στο τμήμα Φυσικής και Αστρονομίας στο  Πανεπιστήμιο του Λος Άντζελες της Καλιφόρνια (UCLA)


"για την ανακάλυψη ενός υπερμεγέθους συμπαγούς αντικειμένου στο κέντρο του γαλαξία μας".

Οι δύο επιστήμονες καθοδηγούν ο καθένας μια ομάδα αστρονόμων που, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, επικεντρώνονται σε μια περιοχή που ονομάζεται Sagittarius A*, στο κέντρο του γαλαξία μας. 

Χρησιμοποιώντας τα μεγαλύτερα τηλεσκόπια του κόσμου, ο Genzel και η Ghez ανέπτυξαν μεθόδους για να δουν μέσα από τα τεράστια σύννεφα διαστρικού αερίου και σκόνης, μέχρι το κέντρο του Γαλαξία μας. 

Το πρωτοποριακό έργο τους μας έχει δώσει τα πιο πειστικά στοιχεία μέχρι στιγμής για την ύπαρξη μιας υπερμεγέθους μαύρης τρύπας στο κέντρο του Γαλαξία μας.

Αξίζει να σημειωθεί πως η Andrea Ghez είναι η τέταρτη γυναίκα στην ιστορία που βραβεύεται με Νόμπελ Φυσικής.

Το βραβείο Νόμπελ Φυσικής απονέμεται από τη Βασιλική Ακαδημία Επιστημών της Σουηδίας και οι τρεις επιστήμονες θα μοιραστούν το χρηματικό έπαθλο που ανέρχεται σε 10 εκατομμύρια σουηδικές κορώνες.

7 Οκτωβρίου 2020

Νόμπελ Χημείας 2020: Γυναικεία υπόθεση η επανεγγραφή του κώδικα της ζωής


Δυο γυναίκες, η Γαλλίδα  Emmanuelle Charpentier και η Αμερικανίδα Jennifer Doudna  βραβεύθηκαν με το βραβείο Νόμπελ Χημείας  2020  για την "ανάπτυξη μιας μεθόδου επεξεργασίας του γονιδιώματος".

Οι Emmanuelle Charpentier και Jennifer Doudna ανακάλυψαν ένα από τα πιο αιχμηρά εργαλεία της τεχνολογίας γονιδίων: το γενετικό ψαλίδι CRISPR / Cas9. Χρησιμοποιώντας  το, οι ερευνητές μπορούν να αλλάξουν το DNA ζώων, φυτών και μικροοργανισμών με εξαιρετικά υψηλή ακρίβεια.




Η Emmanuelle Charpentier γεννήθηκε το 1968 στο Juvisy-sur-Orge της Γαλλίας. Είναι Διευθύντρια της Μονάδας Max Planck για την Επιστήμη των Παθογόνων στο Βερολίνο. 











Η Jennifer A. Doudna γεννήθηκε το 1964 στην Ουάσινγκτον των ΗΠΑ. Είναι καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Berkeley και ερευνήτρια στο Howard Hughes Medical Institute.



Η  βράβευση αυτή, ανεβάζει τον συνολικό αριθμό των γυναικών επιστημόνων που έχουν τιμηθεί με Νόμπελ Χημείας από πέντε σε επτά!


Πηγές:

The Nobel Prize Foundation

https://www.nobelprize.org/

https://www.facebook.com/nobelprize/

Κυριακή 30 Αυγούστου 2020

Γλυπτική και Φυσική


Γλυπτική είναι η τέχνη της τρισδιάστατης αναπαράστασης μέσα στο χώρο και η τέχνη του ανάγλυφου με τη χρησιμοποίηση κάποιου  υλικού. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι διάφορα: σκληρά, όπως η πέτρα, το μάρμαρο, τα μέταλλα ή το ξύλο, ή και πιο μαλακά, όπως ο πηλός ή διάφορα πλαστικά. 

Ποια  έργα γλυπτικής εμπνεύστηκαν από τομείς της φυσικής;

Τα χρωματιστά φώτα νέον αποτέλεσαν έμπνευση για τις γλυπτές δημιουργίες των δύο σπουδαίων Ελλήνων εικαστικών με διεθνή ακτινοβολία, του Στηβ (Στυλιανός) Αντωνάκος / Stephen Antonakos (1926 - 2013) και της Χρύσας Βαρδέα /  Chryssa (1933 - 2013). Και οι δυο  έζησαν και εργάστηκαν για πολλά χρόνια στην Ν. Υόρκη.

 



Το Νέον ( Ne) είναι το δεύτερο λαμπρότερο ευγενές αέριο. Όταν χρησιμοποιηθεί σε σωλήνες εκκένωσης αερίων, το νέον δίνει πορτοκαρέρυθρο φθορισμό που αξιοποιείται στους λαμπτήρες και τις επιγραφές νέον.

 


"Neon for La Jolla" ,1984, Stephen Antonakos


" Διπλωμένες επαναλαμβανόμενες φόρμες", (1990 - 1995), Chryssa

Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.


"Κουτί νέον" , πριν το 1980, νέον και πλεξιγκλάς, Chryssa, Εθνική Πινακοθήκη.

"Ακάματος δουλευτής των μαγνητικών πεδίων" θεωρείται ο διεθνούς φήμης γλύπτης Παναγιώτης Βασιλάκης, γνωστός ως ΤΑΚΙS (1925 - 2019). Ο Τάκις είναι πρωτοπόρος της κινητικής τέχνης και προσέγγισε με εξαιρετικό τρόπο τη διεπιστημονικότητα στην τέχνη. Θεωρείται ο γλύπτης του μαγνητισμού, του φωτός και του ήχου (έννοιες της φυσικής)

Με τα έργα του "Σινιάλα" ερεύνησε τις ιδιότητες των μαγνητικών πεδίων.






" Φωτεινά  σινιάλα" , 1985, ύψος 2,5 - 3 μέτρα, ιδιωτική συλλογή.













Μεταλλικές βέργες που ταλαντεύονται συνεχώς, δημιουργούν συντονισμένους και τυχαίους ήχους.











Το 1986 ιδρύθηκε στους πρόποδες της Πάρνηθας, το Κέντρο Ερευνών για την Τέχνη και τις Επιστήμες (Κ.Ε.Τ.Ε.) που  επίσημα εγκαινιάστηκε το 1993. "Δεν υπάρχει κανένας επισκέπτης στο Κ.Ε.Τ.Ε., που να μην αισθάνθηκε αυτή τη μαγνητική ηρεμία που έδωσε ο χώρος στο κορμί του", τονίζει ο ίδιος ο καλλιτέχνης.

Οι χώροι του Κ.Ε.Τ.Ε κοσμούνται από χαρακτηριστικά έργα όλων των περιόδων της καλλιτεχνικής του πορείας.






Υπαίθριο γλυπτό στο CERN:  "Wandering the immeasurable" / Περιπλάνηση στο ανυπολόγιστο, του Καναδού γλύπτη Gayle Hermick.


Είναι ένα εντυπωσιακό γλυπτό 15 τόνων από ανοξείδωτο ατσάλι, που βρίσκεται στο περίβολο χώρο της Σφαίρας της Επιστήμης και της Καινοτομίας, στις εγκαταστάσεις του CERN στα περίχωρα της Γενεύης στην Ελβετία. Το έργο, ύψους 7,09 m και πλάτους 10,33 m, περιλαμβάνει δυο κορδέλες που κάμπτονται αφηγούμενες την ιστορία της φυσικής επιστήμης, σαν να περιμένουν την επόμενη ανακάλυψη. Πάνω τους χαράχτηκαν με λέιζερ, οι μεγάλες επιστημονικές ανακαλύψεις στο πέρασμα του χρόνου, από τη σφηνοειδή γραφή των Μεσοποτάμιων μέχρι τη μαθηματική διατύπωση του μποζονίου Higgs.

Στην εξωτερική όψη βρίσκονται χαραγμένες οι επιστημονικές πληροφορίες (φυσικοί επιστήμονες και επιτεύγματα).











Στην εσωτερική όψη  αναγράφονται τα μαθηματικά της φυσικής, μαθηματικοί τύποι, εξισώσεις, γεωμετρικά σχήματα μεταξύ των οποίων και το Πυθαγόρειο Θεώρημα, σύμβολα, τιμές φυσικών σταθερών ακόμα και τα διαγράμματα Feymann.

 

Πηγές εικόνων:

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Edelgase_in_Entladungsroehren.jpg

https://www.stephenantonakos.com/images/neon-for-la-jolla/

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:CHRYSSA_1995.005CN.0891_derivedA5.jpg

https://www.nationalgallery.gr/en/painting-permanent-exhibition/painting/after-the-war/art-and-technology/multiple-8-12-en.html

http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL106/282/2021,6898/

https://takisfoundation.org/el/category/erga/siniala/

https://www.flickr.com/


Αρχιτεκτονική και Φυσική


Αρχιτεκτονική είναι η τέχνη του σχεδιασμού κτιρίων και άλλων κατασκευών καθώς και της δημιουργίας του περιβάλλοντος, όπου ζει ο άνθρωπος, σύμφωνα με τους κανόνες της αισθητικής κάθε εποχής.

                                                                                           (Λεξικό της κοινής νεοελληνικής)

Αρχιτεκτονική είναι η τέχνη και η επιστήμη της "ικανοποίησης των ανθρωπίνων αναγκών στο χώρο μέσω σχεδιασμού μεθόδων και υλικών κατασκευών".

 Η Αρχιτεκτονική σχετίζεται με τη γεωμετρία, το φως στις επιφάνειες, τη στατική, τη φυσική, τα υλικά.

Πως όμως θα συνδεθεί η Αρχιτεκτονική με τη Φυσική;

Η διασύνδεση γίνεται με τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό κτιρίου που παραπέμπει σε επιστημονικά θέματα από το ευρύ πεδίο δράσης της φυσικής επιστήμης.

Χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι:

Atomium

Κτίριο / μνημείο - σύμβολο που βρίσκεται στις Βρυξέλλες, Βέλγιο.

Κατασκευάστηκε το 1958 για την Παγκόσμια Έκθεση των Βρυξελλών ( Expo '58).

Σχεδιάστηκε από τους αρχιτέκτονες André Waterkeyn και τους αδελφούς André  και Jean Polak. Χρειάστηκαν 18 μήνες για να σχεδιαστεί και άλλους 18 μήνες για να κατασκευαστεί.


Αναπαριστά την κυψελίδα ενός κρυστάλλου σιδήρου, μεγεθυμένη κατά 165 δισεκατομμύρια φορές. Έχει συνολικό ύψος 102 μέτρα. Στην κατασκευή αυτή, εννέα σφαίρες από ατσάλι με την κάθε σφαίρα (διαμέτρου 18
m) να αναπαριστά ένα από τα εννέα άτομα σιδήρου που σχηματίζουν τον κρύσταλλο σιδήρου, συνδέονται μέσω 20 σωλήνων διαμέτρου 3,30 m.  Οι σωλήνες αυτοί στο εσωτερικό τους περιέχουν κυλιόμενες σκάλες. Η μάζα των σφαιρών είναι περίπου 250 τόνοι και η απόσταση μεταξύ τους  29 m. Οι 6 σφαίρες είναι ανοικτές και επισκέψιμες από το κοινό όπου φιλοξενούν μόνιμες εκθέσεις αφιερωμένες στη δεκαετία του 1950, την Παγκόσμια Έκθεση του 1958 και την κατασκευή του Atomium,  προσωρινές εκθέσεις, ή επιτρέπουν τη διοργάνωση διαφόρων εκδηλώσεων. Η πιο ψηλή σφαίρα στέκεται σε ύψος 92 m , προσφέρει πανοραμική θέα της πόλης των Βρυξελλών και στο εσωτερικό της λειτουργεί εστιατόριο.

Το 2006 ανακαινίστηκε ολοκληρωτικά και τότε η αρχική εξωτερική επένδυση των σφαιρών από φύλλα αλουμινίου, αντικαταστάθηκε από ανοξείδωτο χάλυβα.

Το Atomium την εποχή που κατασκευάστηκε, είχε ως στόχο να συμβολίσει την πίστη στην επιστημονική πρόοδο και την ειρηνική συνεργασία μεταξύ των  εθνών.

Το Atomium και το τελεφερίκ κατά τη διάρκεια της Παγκόσμιας Έκθεσης των Βρυξελλών του 1958.




Εντυπωσιακή είναι και η εσωτερική του αρχιτεκτονική όπου οι θόλοι από ανοξείδωτο ατσάλι υποστηρίζονται από ένα εντυπωσιακό μεταλλικό σκελετό και οι σωλήνες που τους συνδέουν φιλοξενούν κυλιόμενες σκάλες και κινούμενα σχέδια (ήχος και φως) .

 



Ο Πύργος του Αϊνστάιν  (γερμ. Einsteinturn,  αγγλ. Einstein Tower)

Ο Πύργος του Αϊνστάιν είναι ένα αστροφυσικό παρατηρητήριο που βρίσκεται  στο Επιστημονικό Πάρκο Albert Einstein στο Πότσνταμ της Γερμανίας. 



Σχεδιάστηκε από το Γερμανό - εβραίο αρχιτέκτονα Erich Mendelsohn ( 1887 - 1953) το 1917, χτίστηκε από το 1919 έως το 1921 και τέθηκε σε λειτουργία το 1924. Αναφέρεται ως κτίριο - ορόσημο εξπρεσιονιστικής αρχιτεκτονικής με το σχήμα του να θυμίζει έναν πύραυλο.

Σκοπός της κατασκευής του ήταν για να στεγάσει ένα ηλιακό τηλεσκόπιο σχεδιασμένο από τον αστρονόμο Erwin Finlay-Freundlich . Ο Freundlich ήταν συνεργάτης του Albert  Einstein και εισήγαγε πειράματα με τα οποία η γενική θεωρία της σχετικότητας θα μπορούσε να δοκιμαστεί από αστρονομικές παρατηρήσεις με βάση τη βαρυτική μετατόπιση . Αν και ο Αϊνστάιν δεν εργάστηκε ποτέ εκεί, υποστήριξε την κατασκευή και τη λειτουργία του τηλεσκοπίου.

Το εξωτερικό σχεδιάστηκε αρχικά από σκυρόδεμα, αλλά λόγω κατασκευαστικών δυσκολιών με τον περίπλοκο σχεδιασμό και τις ελλείψεις από τον πόλεμο, μεγάλο μέρος του κτιρίου κατασκευάστηκε στην πραγματικότητα από τούβλα, καλυμμένο με στόκο. Η αλλαγή στα υλικά κατασκευής αλλά και οι βομβαρδισμοί στο Β' παγκόσμιο πόλεμο  δημιούργησαν πολλές ζημιές και προβλήματα στο κτίριο. Ανακαινίσθηκε ολοκληρωτικά το 1999, 75 χρόνια μετά την λειτουργία του.

Σήμερα λειτουργεί ως  ηλιακό παρατηρητήριο στο πλαίσιο του Leibniz Ινστιτούτου Αστροφυσικής του Potsdam. Το φως από το τηλεσκόπιο κατευθύνεται προς τα κάτω στο υπόγειο όπου βρίσκονται τα όργανα και το εργαστήριο.

Μεταξύ 1917-1920 ο Mendelsohn δημιούργησε πολλά σκίτσα για το κτίριο προσπαθώντας να δημιουργήσει μια δομή που να αντικατοπτρίζει τις πρωτοποριακές θεωρίες του Αϊνστάιν. 

  

Πηγές  εικόνων: 

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Ev._Pavillon_auf_der_EXPO_in_Br%C3%BCssel_(27751784452).jpg  

https://atomium.be/Home/Index

https://en.wikipedia.org/wiki/Einstein_Tower

https://www.mutualart.com/Artwork/Der-Einsteinturm-in-Potsdam/BD2B21A7BF5E12F7

http://arkkivahti-arkkivahti.blogspot.com/2013/12/mendelsohn-sketches-in-berlin.html


Κυριακή 14 Ιουνίου 2020

Ένα έργο Τέχνης ... μία σχέση με τον κόσμο της Φυσικής


Χρωματισμένη λιθογραφία με εικόνες επιστημονικού εξοπλισμού (1850)
του  Βρετανού εικονογράφου John Philipps Emslie.

Η επιστήμη της Φυσικής

Η λέξη Φυσική παράγεται από την ελληνική λέξη φύω που  σημαίνει γένεση, δημιουργία, παραγωγή.
Φυσική (Physics) είναι η επιστήμη που μελετά όλα τα φαινόμενα της φύσης και προσπαθεί να κατανοήσει τη λειτουργία  του φυσικού κόσμου.
Η Φυσική συγκροτείται ως επιστήμη κατά την επιστημονική επανάσταση τον 17ο αιώνα. Η ιστορική της όμως διαδρομή ξεκινά από τον 6ο π. Χ. αιώνα και από τους Ίωνες στοχαστές, ως "Φυσική Φιλοσοφία".
Σκοπός της, είναι η μελέτη των συστατικών της ύλης και των αλληλοεπιδράσεών τους και μέσω αυτών, η κατανόηση της συμπεριφοράς του Σύμπαντος.
Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, είχε ερευνηθεί η "Κλασική Φυσική" και ο μακρόκοσμος,  με βασικούς κλάδους μελέτης  τη Μηχανική του υλικού σημείου και του στερεού σώματος, την Οπτική, τον Ηλεκτρομαγνητισμό, τη Θερμότητα, τη Θερμοδυναμική, την Ακουστική, την Κυματική, τη Μηχανική των Ρευστών.
Τον 20ό αιώνα και μέχρι σήμερα, επιστημονικοί κλάδοι της "Σύγχρονης Φυσικής" και της συμπεριφοράς του μικρόκοσμου, είναι η Σχετικότητα και η Κβαντομηχανική, η Ατομική και Μοριακή Φυσική, η Πυρηνική Φυσική, η Φυσική των Στοιχειωδών Σωματιδίων, η Φυσική της Συμπυκνωμένης ύλης, η Γεωφυσική και η Φυσική της Ατμόσφαιρας, η Αστροφυσική.

Η Φυσική είναι ιδέες, αντικείμενα και φαινόμενα.
Η Φυσική είναι πειράματα.
Η Φυσική είναι αρχές, έννοιες, θεωρίες και νόμοι.

Η Τέχνη

Η λέξη τέχνη παράγεται από το αρχαίο ρήμα τίκτω που σημαίνει γεννώ, φέρνω στον κόσμο.
Τέχνη ( Art ) είναι η έκφραση της ανθρώπινης δημιουργικότητας και φαντασίας.
Τέχνη είναι η ανθρώπινη δραστηριότητα που στηρίζεται σε ορισμένες γνώσεις και εμπειρίες και που έχει ως σκοπό τη δημιουργία ενός πνευματικού ή τεχνικού έργου. (Λεξικό της κοινής νεοελληνικής)
Τέχνη είναι η δημιουργία έργων που διέπονται από αισθητικούς κανόνες ως αποτέλεσμα της δημιουργικής έκφρασης του ανθρώπου. (Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, Γ. Μπαμπινιώτη)
Τέχνη είναι η έκφραση του καλού και του ωραίου μέσα από τα δημιουργήματα του ανθρώπου. (Σύγχρονο λεξικό των βασικών εννοιών του υλικού-τεχνικού, πνευματικού και ηθικού πολιτισμού - Συγγραφέας: Δ. Διαμαντόπουλος)
Μορφές τέχνης είναι:
  • Αρχιτεκτονική
  • Γλυπτική
  • Ζωγραφική και Χαρακτική
  • Λογοτεχνία, Ποίηση
  • Μουσική
  • Θέατρο (Όπερα, Χορός, Παντομίμα)
  • Κινηματογραφία (έβδομη τέχνη)
  • Φωτογραφία (όγδοη τέχνη)
  • Κόμικς (ένατη τέχνη) 

Σκέψεις για το τι είναι Τέχνη

Ο σκοπός της Τέχνης είναι να δώσει σχήμα στη ζωή. 
William Shakespeare (1564 – 1616)
Άγγλος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας

Η επιστήμη και η τέχνη ανήκουν σε όλο τον κόσμο, και μπροστά τους εξαφανίζονται όλα τα σύνορα.
 Johann Wolfgang von Goethe (1749-1832)
Γερμανός ποιητής & φιλόσοφος

Η Τέχνη είναι Εγώ. Η Επιστήμη είναι Εμείς.
 Claude Bernard, (1813-1878), Γάλλος ψυχολόγος

Η τέχνη είναι είτε αντιγραφή, είτε επανάσταση. 
Paul Gauguin(1848-1903)
Γάλλος ζωγράφος

Η τέχνη δεν είναι αυτό που βλέπεις, αλλά αυτό που κάνεις τους άλλους να δουν.
Edgar Degas (1834-1917)
Γάλλος ζωγράφος & γλύπτης

Ένα πραγματικό έργο τέχνης δεν τελειώνει ποτέ.
Paul Valery (1871-1945)
Γάλλος ποιητής, συγγραφέας και φιλόσοφος

Η τέχνη δεν αναπαράγει αυτό που βλέπουμε. Μάλλον μας κάνει να το δούμε. 
Paul Klee (1879-1940)
Γερμανός ζωγράφος
Ο σκοπός της τέχνης σήμερα είναι να φέρει το χάος στην τάξη.

Theodore Adorno (1903-1969)
Γερμανός φιλόσοφος 
Τι άλλο είναι τέχνη από ένας τρόπος για να βλέπεις τα πράγματα;

Saul Bellow (1914-2005)
Καναδός λογοτέχνης. Nobel 1976
H τέχνη πρέπει να αιφνιδιάζει την πραγματικότητα.

Francoise Sagan (1935-2004)
Γαλλίδα συγγραφέας
Δεν υπάρχει πιο όμορφη εμπειρία από το μυστήριο. Είναι η πηγή της αληθινής τέχνης και της επιστήμης.

Οι μεγαλύτεροι επιστήμονες είναι επίσης καλλιτέχνες.
Albert Einstein (1879-1955)
Γερμανός φυσικός εβραϊκής καταγωγής

Φυσική και Τέχνη: δυο κόσμοι ασύμπτωτοι ή μήπως δυο κόσμοι που αλληλοεπιδρούν και διασυνδέονται;

Κλασικό παράδειγμα διασύνδεσής τους είναι ο Ιταλός πολυμαθής της Αναγέννησης, ο Leonardo da Vinci (1452-1519). Εξαιρετικός επιστήμονας και ιδιοφυής καλλιτέχνης. Θεωρείται το πιο δημιουργικό μυαλό που ανέδειξαν οι καλές τέχνες και οι επιστήμες.


Σχέδιο του Leonardo da Vinci που στηρίζεται στις μελέτες του για την τριβή. Ο Leonardo da Vinci ήταν υπεύθυνος για την πρώτη συστηματική μελέτη της τριβής.
Πηγή: Κώδικας Arundel, British Library, London (Arundel folio 41r c. 1500-05)

Η Φυσική ως επιστήμη συνδέεται με τη λογική, την αντικειμενική γνώση, τους αυστηρούς ορισμούς και τους νόμους.
Η Τέχνη συνδέεται με την φαντασία, τα συναισθήματα, την ελευθερία της έκφρασης, την ομορφιά.
Σκοπός της Φυσικής αλλά και της Τέχνης είναι να ανακαλύψουν την πραγματικότητα που βρίσκεται κρυμμένη πίσω από τα φαινόμενα.
Ο Φυσικός Επιστήμονας, παρατηρεί, διατυπώνει υποθέσεις, σχεδιάζει και εκτελεί πειράματα και προσπαθεί να αποδείξει την ορθότητα των σκέψεών του.
Ο Καλλιτέχνης, από τη δική του οπτική διαμορφώνει την αντίληψή του για τον φυσικό κόσμο που τον περιβάλλει και την παρουσιάζει στην κοινωνία μέσα από τα έργα του.
Και η Φυσική και η Τέχνη έχουν στο κέντρο της ύπαρξης τους τον πειραματισμό και την ανακάλυψη.
Οι φυσικοί χρησιμοποιούν την τέχνη για να απεικονίσουν αφηρημένες πτυχές του φυσικού κόσμου. Οι καλλιτέχνες με τη σειρά τους χρησιμοποιούν τη φυσική για να κατανοήσουν τον κόσμο, αλλά και για να χρησιμοποιήσουν και να πειραματιστούν με τα υλικά τους.  Και ο φυσικός και ο καλλιτέχνης υποστήριξαν την ανάπτυξη της επιστήμης και της τέχνης του. Οι  περίοδοι της μεγάλης προόδου στην επιστήμη και τη φυσική συσχετίζονται συχνά με επαναστατικά κινήματα στην τέχνη.
Έτσι η Φυσική επηρέασε την Τέχνη και η τέχνη είχε αντίκτυπο στην επιστημονική σκέψη.

" Οι επιστήμονες και οι καλλιτέχνες είναι εξίσου δημιουργικοί. Προσπαθούν να κάνουν ορατό το αόρατο, κοιτάζουν πέρα από παγιωμένες αντιλήψεις και αναζητούν ενδιαφέροντες τρόπους για να αναπαραστήσουν τη φύση".
Arthur  Miller (1915 – 2005)
Αμερικανός συγγραφέας

9 μορφές τέχνης ...
Για κάθε μια μορφή  τέχνης ανακαλύπτουμε έργα που μπορούμε να τα συνδέσουμε  με τον κόσμο της  Φυσικής ...
Η Επιστήμη παρουσιάζεται μέσα από την Τέχνη 
και η  Τέχνη μέσα από την Επιστήμη.

Συνεχίζεται ...


Πηγή εικόνας: 
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Physics;_the_decorative_titlepage_to_a_partwork_on_science,_Wellcome_V0025331EL.jpg

Κυριακή 24 Μαΐου 2020

Η απεικόνιση του "χρόνου του Νεύτωνα" και του "χρόνου του Αϊνστάιν" στη Ζωγραφική








            "Ο ατέρμων κύκλος του χρόνου"


Χαρακτικό από ένα κυκλικό ημερολόγιο που  επινόησε ο Πορτογάλος  χαρτογράφος Diogo Homen  το 1759. 
Στην εξωτερική περιφέρειά του αναγράφει   τους  μήνες και κάτω από αυτούς το χρόνο εμφάνισης  της νέας σελήνης  στη διάρκεια ενός 19ετούς κύκλου. Στις τέσσερις γωνίες σημειώνονται οι φάσεις της  Σελήνης, θρησκευτικές γιορτές και άλλα στοιχεία.






Πως η Επιστήμη και πιο συγκεκριμένα η Φυσική επηρέασε την Τέχνη;


Πως ο "απόλυτος χρόνος του Νεύτωνα" (17ος αιώνας) και ο "σχετικός χρόνος του Αϊνστάιν" (20ος αιώνας) επηρέασαν τους ζωγράφους και εκφράστηκαν  στα έργα τους;

Η επιστήμη και η τέχνη ακολούθησαν παράλληλους δρόμους ή βρήκαν σημείο συνάντησης;
Μέσα από τους επόμενους πίνακες ζωγραφικής θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μια απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα και θα προσπαθήσουμε μέσα από την αναπόφευκτη διαφορετική οπτική του επιστήμονα και του καλλιτέχνη, να βρούμε το σημείο συνάντησης στο κοινό πρόβλημα: "Η φύση του χρόνου και το ταυτόχρονο".

Η έννοια του χρόνου και η μέτρησή του έγινε αντικείμενο της ζωγραφικής.
Οι καλλιτέχνες στην προσπάθειά τους να αποτυπώσουν την ανθρώπινη εμπειρία του χρόνου έγιναν επινοητικοί  και προσπάθησαν να διευρύνουν τη φαντασία τους. 
Τα έργα τους, άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο ή  και καθόλου,  επηρεάστηκαν   από τις επιστημονικές αντιλήψεις που επικρατούσαν την εποχή της δημιουργίας τους.  

Ι. Η συμβολική απεικόνιση του ίδιου του χρόνου και η προσωποποιημένη εικόνα του.
Από την αρχαιότητα, ο χρόνος αντιμετωπιζόταν ως πρωταρχική φιλοσοφική έννοια. Στην Ελληνική αρχαιότητα, ο χρόνος προσωποποιείται μέσω του θεού Κρόνου - πατέρα του Δία, (Κρόνος = Χρόνος). Το δρεπάνι (σύμβολο του θερισμού) ήταν το σύνεργο για να θερίζει τα χρόνια που περνούν και η κλεψύδρα το εργαλείο μέτρησης του χρόνου.

"Time orders old age to destroy beauty", (1746) ,Pompeo Batoni (1708-1787), λάδι σε καμβά, Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου.
Η φτερωτή φιγούρα του χρόνου κρατώντας μια κλεψύδρα, διατάζει το γήρας(ηλικιωμένη γυναίκα) να καταστρέψει την ομορφιά.


ΙΙ. Ο χρόνος ως διαδοχή σε ώρες, μήνες και εποχές όπως αποδόθηκε σε χαρακτικά και ημερολόγια.
      





Δύο χαρακτικά από το διακοσμημένο ημερολόγιο  "Très Riches Heures" που παρήγγειλε το 1409 ο Jean Duc de Berry  στους Φλαμανδούς καλλιτέχνες "Αδελφοί Limbourg". 
Θεωρείται σήμερα ένα διάσημο χειρόγραφο βιβλίο από την περίοδο του Μεσαίωνα  με πλούσια διακοσμημένες  ημερολογιακές μικρογραφίες σε 206 φύλλα περγαμηνής (Musée Condé, Γαλλία). 
Το ημερολόγιο συνδύαζε πληροφορίες για τον κάθε μήνα, ζωδιακά σύμβολα και πίνακες ζωγραφικής για κάθε μήνα σε φόντο μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής.
Δύο από αυτούς αφορούν τους μήνες Φεβρουάριο /χειμώνας και Ιούνιος / εποχή του θερισμού.




















"The Hours"/ Οι ώρες(1882) του Βρετανού καλλιτέχνη και σχεδιαστή  Edward Coley Burne-Jones (1833-1898). "Οι Ώρες" απεικονίζουν το πέρασμα του χρόνου από το πρωί μέχρι το βράδυ μέσα από τις πέντε νεαρές γυναίκες με την πρώτη να χτενίζει τα μαλλιά της και την τελευταία να κοιμάται. 



ΙΙΙ. Το ρολόι κυρίαρχο σύμβολο του χρόνου

Στα παρακάτω έργα βλέπουμε πως οι καλλιτέχνες από διαφορετικές χρονικές περιόδους και ζωγραφικά ρεύματα, απεικόνισαν στα έργα τους το ρολόι ως κυρίαρχο σύμβολο του χρόνου και πως απέδωσαν τη μέτρηση και την αγωνία του χρόνου με συμβολικό ή μεταφυσικό τρόπο. 

" L' Atelier rouge" / Το κόκκινο ατελιέ  γνωστό και ως  "The red studio", 1911 του Γάλλου ζωγράφου  Henri Matisse (1869-1954). Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (ΜοΜα), Ν. Υόρκη. Ανάμεσα στα προσωπικά αντικείμενα του ζωγράφου, στο ατελιέ του και στο κέντρο στέκεται μετέωρο ένα ρολόι να αναστέλλει πιθανόν το χρόνο.


"La Pendule noire" / Το μαύρο ρολόι γνωστό και ως    "The black Marble Clock",(1869-1871) του Γάλλου μετα-ιμπρεσιονιστή ζωγράφου  Paul Cezanne (1839-1906). Συλλογή Νιάρχου.


"Between the clock and the bed", (1940-1943) self portrait του Νορβηγού ζωγράφου  Edvard Munch (1863-1944), Μουσείο Munch, Όσλο, Νορβηγία. Μια από τις πιο περίεργες απεικονίσεις του χρόνου με ένα ρολόι απρόσωπο που φαίνονται ούτε οι δείκτες του.

"The alarm clock" / Το ξυπνητήρι, (1914) του Μεξικανού ζωγράφου  Diego Rivera (1886-1959), Μουσείο Frida Kahlo, Μεξικό.

"Time" / Χρόνος, (1929), του Γάλλου ιμπρεσιονιστή, κυβιστή και αφαιρετιστή ζωγράφου George Valmier (1885-1937).

"Bern with Belltower"/ Η Βέρνη με τον Πύργο του ρολογιού, (1935) από τον Γερμανό ζωγράφο Ernst Ludwing Kirchner (1880-1938) Ινστιτούτο Τέχνης, Μινεάπολις, ΗΠΑ

"Clock with Blue Wing" / Ρολόι με μπλε φτερό, (1949) του Ρώσου ζωγράφου εβραϊκής καταγωγής  Marc Chagall (1887-1985), που θεωρείται ένας από τους μείζονες καλλιτέχνες της μοντέρνας τέχνης. Ιδιωτική συλλογή.


IV. Ο χωροχρόνος στη ζωγραφική πριν από τη θεωρία της σχετικότητας

O Claude Monet (1840-1926), ένας από τους επιφανέστερους εκπροσώπους του ιμπρεσιονισμού, στις δεκαετίες του 1880 και του 1890 άρχισε να ζωγραφίζει σειρές πινάκων με κοινό θεματικό κέντρο. Πειραματίστηκε με την αντίληψη του χώρου μέσα στο χρόνο. Άρχισε να ζωγραφίζει σκηνές που παρατηρούνται από την ίδια θέση σε διαφορετικές στιγμές της ημέρας και σε διαφορετικές εποχές. Έτσι προσπάθησε να δείξει πως ένα αντικείμενο αλλάζει με το χρόνο. 
Μια σειρά από  12 πίνακες με τίτλο "Gare  Saint-Lazare"  που έφτιαξε το 1877, απεικονίζουν τον σιδηροδρομικό  σταθμό Saint-Lazare στο  Παρίσι ( σύμβολο τότε εκβιομηχάνισης και νεωτερισμού) σε όλες τις όψεις του και σε διαφορετικές  ώρες της ημέρας.

"Arrival of the Normandy train, Gare Saint-Lazare", Ινστιτούτο Τέχνης, Σικάγο.

"La Gare Saint-Lazare", Μουσείο d' Orsay, Παρίσι

"The Gare  Saint-Lazare, Arrival of a Train",Μουσείο Fogg, Harvard Art Museums, ΗΠΑ 

"Gare Saint-Lazare", Εθνική Πινακοθήκη, Λονδίνο

Στα παραπάνω έργα η ροή του χρόνου διαπερνά το ζωγραφισμένο θέμα ως μεταβολή στην ένταση του φωτός.

VΟ χωροχρόνος στη ζωγραφική μετά από τη θεωρία της σχετικότητας

"Portrait of Ambroise Vollard", (1910), Pablo Picasso (1881-1973), Μουσείο Καλών Τεχνών Pushkin, Μόσχα. Είναι ένα έργο του αναλυτικού κυβισμού και η έννοια του χρόνου υπεισέρχεται στο στατικό χώρο. Το πορτρέτο μοιάζει με καλειδοσκόπιο και φαίνεται σαν να αποτελείται από μικροσκοπικά θραύσματα ενός σπασμένου καθρέφτη. Ο Ambroise Vollard ήταν Γάλλος έμπορος τέχνης, συλλέκτης και εκδότης τέχνης και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εμπόρους έργων σύγχρονης  τέχνης. 


"Nude descending a straircase No 2" / Γυμνό που κατεβαίνει μια σκάλα, (1912), από τον Γαλλο-Αμερικανό ζωγράφο Marcel Duchamp (1887-1968), Μουσείο Τέχνης, Φιλαδέλφεια, ΗΠΑ. 
  


Στο έργο έχουμε μια στατική αναπαράσταση της κίνησης σε συνάρτηση με το χρόνο μέσω των διαφορετικών θέσεων του γυμνού.
Το κεντρικό γυμνό πρόσωπο απεικονίζεται μέσω διαδοχικών εικόνων του χρόνου μέσα στον χώρο. Έχουμε μια κινούμενη μορφή σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Είναι σαν να έχουμε μια στροβοσκοπική φωτογραφία.
Ο Duchamp περιγράφει το έργο του ..."σαν μια έκφραση του χρόνου και του χώρου μέσω της αφηρημένης αναπαράστασης της κίνησης.










"Agnostic symbol" / Αγνωστικό σύμβολο, (1932) του Ισπανού υπερρεαλιστή ζωγράφου Salvador Dali (1904-1989), Μουσείο Τέχνης, Φιλαδέλφεια, ΗΠΑ. 

Ο Dali συνδέει το χρόνο με την κίνηση.
" Αν ένα ρολόι κινείται με την ταχύτητα του φωτός που είναι το ανώτερο όριο ταχύτητας, ο χρόνος σταματά.
Το σουρρεαλιστικό κουτάλι - ακτίνα φωτός έχει ένα μικροσκοπικό, ρεαλιστικά ζωγραφισμένο ρολόι που έχει σταματήσει για πάντα στις 6:04"


Θωμά Μαρία, "Salvador Dali και σύγχρονη  Φυσική", (2005), Εκδόσεις: Ελάτη, Αθήνα.





 "The Persistence of Memory" / Η Εμμονή της μνήμης, (1931), Salvador Dali, Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (ΜοΜα), Ν. Υόρκη, ΗΠΑ.



Στο έργο αυτό ο Νταλί απεικονίζει τις σχετικιστικές μεταμορφώσεις και στρεβλώσεις του χρόνου, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με αυτόν που μετρούν τα ρολόγια μας. Συγκεκριμένα ο Νταλί στην εμμονή της μνήμης προσπαθεί να αποδώσει τη σχετικότητα του χρόνου αγνοώντας όμως τη θεωρία της σχετικότητας. Ακόμη, η εμμονή της μνήμης επιβάλει στον παρατηρητή να εστιάσει στη φύση και στη σημασία του χρόνου. 
Tα ρολόγια που λιώνουν αντιπροσωπεύουν το χάσιμο της σημασίας του χρόνου που θέλει να δείξει ο Νταλί. Τα μυρμήγκια που περπατούν πάνω στο ρολόι αντιπροσωπεύουν τη φθορά του χρόνου. Ο τίτλος του έργου αφορά την ικανότητα της μνήμης να συγκρατείται στον χρόνο, καθώς αυτός φθείρεται γύρω της.

VI. Η αντίληψη του χρόνου στη ζωγραφική του Magritte
Ο Βέλγος σουρεαλιστής ζωγράφος René  Magritte (1898-1967), απεικόνισε την έννοια του χρόνου στα έργα του με μια ατμόσφαιρα μυστηρίου και ανατροπών. 
Ο ίδιος λέει: " Η ζωγραφική μου είναι ορατές εικόνες που δεν κρύβουν κάτι — προκαλούν μυστήριο και  πράγματι  όταν κάποιος βλέπει έναν από τους πίνακές μου, θέτει στον εαυτό του αυτήν την απλή ερώτηση: Τι σημαίνει αυτό;..."
Χαρακτηριστικά έργα του με θέμα το χρόνο είναι:


"Les reflets du temps" / Αντανακλάσεις του χρόνου, (1928), ιδιωτική συλλογή.


Οι δείκτες του ρολογιού δείχνουν ένα κανόνι και τον ουρανό. Ποια είναι η σημασία του χρόνου ανάμεσα σε δυο γεγονότα που δεν έχουν καμιά προφανή σχέση μεταξύ τους;

"Time transfixed" / Καθηλωμένος χρόνος, (1938), Ινστιτούτο Τέχνης Σικάγο, ΗΠΑ.








Η ατμομηχανή ενός τρένου που βγαίνει μέσα από τον τοίχο του τζακιού και το ρολόι από πάνω ενισχύουν την άποψη ενός χρόνου που έχει διάρκεια.













Ο Magritte παίζει με το θέμα "ημέρα/νύχτα", ζωγραφίζοντας νυχτωμένα σπίτια σε τοπίο ημέρας. Πρόκειται για μια σειρά τριών έργων του που ζωγράφισε μεταξύ 1953 και 1954 και ονομάστηκαν: 

"L'Empire des lumières" / Η Αυτοκρατορία του φωτός 








Η Αυτοκρατορία του φωτός στη συλλογή της  Peggy Guggenheim στη Βενετία.



















Η Αυτοκρατορία του φωτός  στα Βασιλικά Μουσεία Καλών Τεχνών του Βελγίου (Μουσείο Magritte)

Η Αυτοκρατορία του φωτός στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΜοΜα) της Ν. Υόρκης

Σήμερα, μετά από χιλιετίες φιλοσοφικού στοχασμού, επιστημονικής σκέψης και προόδου και ζωγραφικών αναζητήσεων λίγοι συμφωνούν στην ερώτηση: "Τι είναι χρόνος;"
Είναι μια πραγματική θεμελιώδης ιδιότητα του Σύμπαντος; (Newton)
Είναι μια "πεισματικά επίμονη ψευδαίσθηση"; (Einstein)
Είναι  "η εικόνα" που βλέπουμε στο έργο του ζωγράφου;
Υπάρχει ο χρόνος;
Και αν ο χρόνος είναι πραγματικός, από που προήλθε;


Πηγές εικόνων:
2.https://en.wikipedia.org/wiki/Time_orders_Old_Age_to_destroy_Beauty
3, 4. https://en.wikipedia.org/wiki/Limbourg_brothers
5. https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Edward_Burne-Jones_-_The_Hours,_1882.jpg
6.https://en.wikipedia.org/wiki/L%27Atelier_Rouge
7.https://commons.wikimedia.org/wiki/File:La_Pendule_noire,_par_Paul_C%C3%A9zanne.jpg
8.https://en.wikipedia.org/wiki/Self-Portrait._Between_the_Clock_and_the_Bed
9.https://en.wikipedia.org/wiki/File:Diego_Rivera_-_The_Alarm_Clock_-_Google_Art_Project.jpg
10.https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Georges_Valmier_time-1929-1.jpg
11.https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Ernst_Ludwig_Kirchner_-_Bern_with_Belltower_-_61.36.21_-_Minneapolis_Institute_of_Arts.jpg
12.https://www.wikiart.org/en/marc-chagall/clock-with-blue-wing-1949
13, 14, 15, 16. https://en.wikipedia.org/wiki/Gare_Saint-Lazare_(Monet_series)
17. https://www.pablopicasso.org/portrait-of-ambroise-vollard.jsp
18.https://en.wikipedia.org/wiki/Nude_Descending_a_Staircase,_No._2
19.https://www.salvador-dali.org/en/artwork/catalogue-raisonne-paintings/obra/300/agnostic-symbol
20.https://en.wikipedia.org/wiki/The_Persistence_of_Memory
21.https://www.christies.com/lotfinder/Lot/rene-magritte-1898-1967-les-reflets-du-5650389-details.aspx
22.https://en.wikipedia.org/wiki/Time_Transfixed
23.https://en.wikipedia.org/wiki/The_Empire_of_Light