Caroline Herschel

 Η πρώτη επαγγελματίας γυναίκα αστρονόμος

Προσωπογραφία της Caroline Herschel από τον Βέλγο ζωγράφο Melchior Gommar Tielemann (1829)

Η Caroline Lucretia Herschel (1750 - 1848), ήταν πρωτοπόρος Γερμανίδα αστρονόμος.

Γεννήθηκε το 1750 στο Αννόβερο της Γερμανίας  σε μια οικογένεια με δέκα παιδιά. Σε ηλικία 10 ετών προσβλήθηκε από τύφο και η ασθένεια εμπόδισε την ανάπτυξή της με αποτέλεσμα να μείνει πολύ κοντή. Ο πατέρας της, μουσικός στον πρωσικό στρατό, εκτιμούσε πολύ την εκπαίδευσή και παρά τις αντιρρήσεις της μητέρας της, έδωσε στην κόρη του βασικές γνώσεις στη μουσική, στα γαλλικά και στα μαθηματικά.  

Όταν ήταν είκοσι δύο ετών, το 1772, μετακόμισε στο Bath της Αγγλίας, για να ζήσει με τον μεγαλύτερο αδερφό της Frederick William Herschel (μουσικό και αστρονόμο) και να γίνει η οικονόμος του. Ο αδελφός της είχε καθιερωθεί ως οργανίστας και δάσκαλος μουσικής και η Caroline συνέχισε τις σπουδές στη μουσική και τα μαθηματικά που ξεκίνησε ως παιδί και τον συνόδευε ως σολίστ σοπράνο στις δημόσιες συναυλίες του. Παράλληλα ανέπτυξε έντονο ενδιαφέρον για το χόμπι του αδερφού της, την αστρονομία ξεκινώντας ως  μαθητευόμενή του λειαίνοντας και γυαλίζοντας καθρέφτες για την ανερχόμενη επιχείρηση τηλεσκοπίων του. 

Το 1781 ο William Herschel ανακάλυψε με το αυτοσχέδιο κατοπτρικό τηλεσκόπιό του τον πλανήτη Ουρανό, έγινε διάσημος και ένα χρόνο αργότερα χρίστηκε ιππότης και διορίστηκε αστρονόμος της αυλής του Βασιλιά Γεώργιου Γ'. Από το 1783 ξεκίνησε μαζί με την Caroline μια 20ετή έρευνα του νυχτερινού ουρανού με ταυτόχρονη καταγραφή των παρατηρήσεών τους, εξαντλητικούς υπολογισμούς που συνόδευαν την έρευνά τους και τεκμηρίωση κάθε δοκιμής και αποτελέσματος.

Επιχρωματισμένη λιθογραφία του Alfred Diethe (1896).

Παρουσιάζει τον William Herschel να λειαίνει το φακό ενός τηλεσκόπιου και την Caroline Herschel  να τον βοηθά προσθέτοντας λιπαντικό.

Με ένα Νευτώνειο τηλεσκόπιο (ανακλαστικό τηλεσκόπιο) 27 ιντσών η Caroline ανίχνευσε τον ουρανό αναζητώντας νεφελώματα. Αποτέλεσμα αυτών  των αναζητήσεων ήταν η ανακάλυψη του σμήνους NGC 2360 στον αστερισμό του Μεγάλου Κυνός  (γνωστό ως το σμήνος της Καρολίνας),  14 νέων νεφελωμάτων, 8 κομητών αλλά και η καθιέρωσή της ως αστρονόμος. Το 1787 της χορηγήθηκε από το Βασιλιά Γεώργιο Γ' μισθός για την εργασία της ως βοηθός του William. Έτσι έγινε η πρώτη γυναίκα στην Αγγλία με επίσημη κυβερνητική θέση και η πρώτη γυναίκα που πληρώθηκε για επιστημονικές υπηρεσίες. 

Παράλληλα μαζί με τον αδελφό της το 1786, δημοσίευσαν τον Κατάλογο Νεφελωμάτων και Αστέρων ( CN ).  Σπουδαίο έργο  της ήταν η αναθεώρηση του καταλόγου αστεριών που συνέταξε ο πρώτος «βασιλικός αστρονόμος» της Αγγλίας John Flamsteed, προσθέτοντας περισσότερα από 550 αστέρια που δεν είχαν συμπεριληφθεί στην αρχική έκδοση. Μετά το θάνατο του αδελφού της, το 1822, επέστρεψε στο Ανόβερο , συνεχίζοντας τις αστρονομικές της μελέτες και  δημοσίευσε τη χαρτογράφηση με την ακριβή τοποθέτηση των ανακαλύψεων και των δυο τους. Για την εργασία αυτή τιμήθηκε το 1828 με το χρυσό μετάλλιο από τη Βασιλική Αστρονομική Εταιρεία (Royal Astronomical Society) ενώ το 1835 την  εξέλεξε Επίτιμο Μέλος (μαζί με τη Mary Somerville). Ήταν οι πρώτες γυναίκες μέλη της Εταιρείας. 

Πέθανε στην πατρίδα της το 1848 σε ηλικία 98 ετών. Δυο χρόνια πριν, το 1846, τιμήθηκε από το Βασιλιά της Πρωσίας με το Χρυσό Μετάλλιο Επιστημών για τα επιτεύγματά της στον τομέα της αστρονομίας.

Το όνομά της έχει δοθεί στον κομήτη 35P/Herschel-Rigollet (παρατηρήθηκε πρώτη φορά από την ίδια το 1788), στον αστεροειδή 281 Lucretia (από το μεσαίο όνομά της, ανακαλύφθηκε το 1888) και στον σεληνιακό κρατήρα C. Herschel.

Λιθογραφία του 1847 με την C. Herschel σε ηλικία 97 ετών

Πηγές εικόνων:

https://en.wikipedia.org/wiki/Caroline_Herschel

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:1829_Melchior_Gommar_Tieleman,_%C3%96lgem%C3%A4lde_Caroline_Herschel_Hannover.tif

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Sir_William_Herschel_and_Caroline_Herschel._Wellcome_V0002731.jpg

Cristina Roccati

Η τρίτη γυναίκα με ακαδημαϊκό πτυχίο στη Φυσική Φιλοσοφία

Η Cristina Roccati (1732 – 1797) ήταν Ιταλίδα φυσικός και ποιήτρια.

Γεννήθηκε το 1732 από ευκατάστατη οικογένεια στο Rovigo (περιοχή Βένετο) της Ιταλίας. Το 1747 της δόθηκε άδεια από τους γονείς της να σπουδάσει Φυσική Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια απ’ όπου απέκτησε πτυχίο το 1751.

Δραστηριοποιήθηκε ως δασκάλα στην Accademia dei Concordi στο Rovigo, και πραγματοποίησε βραδινά μαθήματα Νευτώνειας φυσικής. Από τα σχέδια μαθημάτων της για αυτές τις διαλέξεις, έχουν βρεθεί μόνο 51. Το 1754 εξελέγη πρόεδρος της Accademia dei Concordi του Rovigo. 

Η Cristina Roccati πέθανε στο Rovigo στις 16 Μαρτίου 1797.

Πηγή εικόνας

https://en.wikipedia.org/wiki/Cristina_Roccati

Laura Bassi

 Η πρώτη γυναίκα στην οποία δόθηκε 

επίσημη θέση διδασκαλίας σε ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο

Προσωπογραφία της Laura Bassi. Λιθογραφία του A. di Lorenzo, 1732

Η Laura Maria Caterina Bassi (1711 – 1778), ήταν Ιταλίδα φυσικός, φιλόσοφος και ανατόμος.

Γεννήθηκε το 1711 στη Μπολόνια της Ιταλίας. Η οικογένειά της ήταν εύπορη και ο πατέρας της ήταν δικηγόρος. Η Λάουρα μορφώθηκε στο σπίτι και στην εφηβεία της εκπαιδεύθηκε για επτά χρόνια από τον πανεπιστημιακό καθηγητή της βιολογίας, φυσικής ιστορίας και ιατρικής Gaetano Tacconi. Διδάχθηκε μαθηματικά, φιλοσοφία, ανατομία, φυσικές επιστήμες και γλώσσες. Ο καρδινάλιος Προσπέρο Λαμπερτίνι, μετέπειτα Πάπας Βενέδικτος ΙΔ΄, ενθάρρυνε την ενασχόλησή της με την επιστήμη.

Το 1732, σε ηλικία 21 ετών, έγινε η πρώτη γυναίκα μέλος της Ακαδημίας Επιστημών του Ινστιτούτου της Μπολόνια . Ένα μήνα αργότερα, υπερασπίστηκε δημόσια τις ακαδημαϊκές της διατριβές και πήρε το διδακτορικό της. Έτσι έγινε η δεύτερη γυναίκα που απέκτησε ακαδημαϊκούς τίτλους σπουδών. Τον επόμενο χρόνο έλαβε την έδρα της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια . Ήταν η πρώτη γυναίκα έμμισθη δασκάλα στο Πανεπιστήμιο. Στα πρώτα της χρόνια, οι ευκαιρίες διδασκαλίας της περιορίζονταν σε περιστασιακές διαλέξεις. Έγινε όμως διάσημη ως «Μινέρβα», τη Ρωμαϊκή θεά της σοφίας. 

Το 1738, παντρεύτηκε το Giuseppe Verati  διδάκτωρ ιατρικής και συνάδελφο λέκτορα ανατομίας στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια. Ο ακριβής αριθμός των παιδιών τους δεν είναι ξεκάθαρος, καθώς κάποιες αναφορές λένε ότι είναι οκτώ, ενώ άλλες δώδεκα. 

Μετά τον γάμο της, μπορούσε να δίνει διαλέξεις από το σπίτι σε τακτική βάση και ασχολήθηκε με την πειραματική φυσική. Πραγματοποίησε δικά της πειράματα και για 28 χρόνια δίδαξε με ιδιαίτερα μαθήματα τη Νευτώνεια Φυσική και τον Ηλεκτρισμό του Βενιαμίν Φραγκλίνου (τα θέματα αυτά δεν αποτελούσαν μέρος του προγράμματος σπουδών του Πανεπιστημίου). 

Η Βassi έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο στην εισαγωγή της Φυσικής Φιλοσοφίας του Νεύτωνα και της πειραματικής φυσικής στην Ιταλία.  Το 1749  παρουσίασε μία διατριβή για τη βαρύτητα. 

Αν και σώζεται ένας περιορισμένος αριθμός επιστημονικών της έργων, ήταν πολύ σημαντική η επιστημονική της επίδραση σε σπουδαίους στοχαστές του Διαφωτισμού,  στον Γάλλο φιλόσοφο Βολταίρο, στον Γάλλο κληρικό και φυσικό Jean-Antoine Nollet (που έκανε πολλά πειράματα ηλεκτρισμού) και στον συμπατριώτη της Alessandro Volta (εφευρέτη της ηλεκτρικής μπαταρίας). 

Πορτρέτο της Laura Bassi  από τον Carlo Vandi (18ος αιώνας), Πανεπιστήμιο Μπολόνια.

Το 1776, σε ηλικία 65 ετών, διορίσθηκε στην έδρα της Πειραματικής Φυσικής από το Ινστιτούτο Επιστημών της Μπολόνια, με τον σύζυγό της ως βοηθό διδασκαλίας. 

Πέθανε στη Μπολόνια δύο χρόνια αργότερα, το 1778, έχοντας σταδιοδρομήσει στη φυσική και ανοίξει μεγάλο δρόμο για την παρουσία γυναικών στους ακαδημαϊκούς κύκλους.

Πηγές εικόνων 

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Laura_Maria_Caterina_Bassi._Lithograph_by_A._di_Lorenzo._Wellcome_V0000390.jpg

https://en.wikipedia.org/wiki/Laura_Bassi#/media/File:Laura_Bassi__Carlo_Vandi.jpg